kangkungan... by PED

== gawa toh ng former classmate ko from mapua... PED... ur the man talga!! astig!! ==

.

.

"Sa Gitna ng Kangkungan"

.

It's always so easy to try to mess upyour life. But it takes the strength outof you to keep your head above water.Ang hirap. Nakakatamad. Mas madalingpanoorin ang mundo habang iniiwan kanito. Walang pakialaman kung pupulutinka sa kangkungan.

.

Pero may mga pagkakataong ok langmapagod. Ok lang mahirapan. Minsan ngalang,mare-realize mo na lang yun kapagnasa kangkungan ka na. So what? eh diilaga mo yung kangkong, lagyan mongoyster sauce o kaya toyo. O kaya ibentamo sa palengke. Yayaman ka. Marami yun.Kangkungan yun eh.

.

Sa sitwasyon ko ngayon nasa gitna ako ngdilemma kung manonood lang o magbebentang kangkong. If I've got my viewscorrectly dapat nga di na sya dilemma,katangahan na lang yun kung pipiliin kopang manood. None the less, here I am,taking my time trying to decide the bestnext move in my life. Siguro what'sholding me back is not the idea ofactually moving. It's where to move.Where to go. What to look forward to.What's up ahead.

.

Nilagay na nga ako sa kangkungan nilagaypa ko sa gitna. Naman.

.

Medyo ngayon lang uli ako nakapag-postkasi parang puro depression ordisappointment crap na lang angnaisusulat ko. Nakapag-post ako para saaso namin just to lighten yung load ngmga posts ko. But after that. La na.

.

Kapag nanonood ako ng T.V. Malikot akosa channels. Lalo na 'pag commercialbreak. And somehow, maybe by somechance, madalas kong nakikita yungcommercial ng program ni Bo Sanchez saABC 5. I don't know why, but every timehe says it matutulala ako, then snapback to stupid old me then keep onsurfing. It's an old clichè that tellsyou to slow down and listen.

.

"bagalan mo ang takbo ng buhay mo, paramarinig mo..ang boses ng Diyos"

.

yeah yeah..been there..done that. yeahright. "Done that". (titig sascreen..titig..titig..blink blink)

.

No, I haven't "done that". I've beenthere, I am there. But haven'tdefinitely done that. Akala ko langbinabagalan ko na ang takbo ng buhay ko.Yun pala, nag-iba lang ako ngpinagtatakbuhan, pero tumatakbo pa rin.Yes, I do stop. But I don't rest. I keepon thinking about the next run. Orthinking about the past run. Na hindi koman lang maisip na magpahinga,samantalahin ang pagkakataon, atmakinig. Ang resulta..di ko na alam kungsa patungo yung takbo ko. I'm runningblind. And here I am. Sa gitna ngkangkungan.

.

Mas mahirap tumakbo ngayon. Sana langwag lumubog. Sana lang wag mapagod.Along the way mag-lalaga ako ngkangkong, lalagyan ng oyster sauce attoyo. Pwede bang ihawinyun?hmm..magbibitbit na rin ako paraibenta sa palengke. Para magamit ko yungpinagdaanan ko kung makalabas na ngaako. Siguro. Para 'di naman masyadongmahapo, 'pag pagod na ko, babagalan kolang ang takbo ko. O kaya uupo at titigil, hihiga.

.

Babagalan ko lahat. 'Di ko iisipin yungtinakbo ko, yung tatakbuhin ko pa, peromagpahinga. Makikinig. Baka may adviceSiya. Kung anu pa ang pwede kong gawin.Baka may bike. Makakatulong yun... Oonga pala. 'Di na ko tatakbo.

.

Maglalakad na lang ako..maglalakad ako tapos sasamahan Niya ko. Naiiwan ko kasi Siya pag tumatakbo ako. Maglalakad kami.Palabas ng kangkungan.

.

.

---nainspire si kitel... ako din.. sana kau din!!... =)