i know y it rains...

it rains kasi the sky is sad... nakikiramay sa sadness ko at sa sadness ng ibang tao.

.

a chance for every person to cry without hesitations... without anybody noticing that there are tears in their eyes...

.

haha... ang lungkot ata ng post ko... wala lang... nakakahawa kasi ang rainfall. rainy season is such a sad season... tamang tama para sa mga malulungkot. grrr... i'm officially mastering the art of being a bum and also i have decided that i should master the art of being timid.

.

i had enough with being open with my feelings.. yeah, i think i should also master the art of zipping my mouth and just keeping things to myself. hahaha. (at ano itong ginagwa ko ngaun?? haha. unzipping my mouth!!)

.

though patience is my virtue and "be(ing) optimistic" is my new motto, still i'm having a hard time dealing with my attitude of being ATAT. hays... bwisit na ugali toh... nakakainis. i think i should drop the subject of being segurista. i have this attitude kasi na dapat mas maaga pa lang alam ko na yung outcome... very contradicting with my virtue. i guess being patient is only applicable para dun sa mga bagay na malayo sa word na "love".

.

i'm not in hurry... really, i'm not. its just that, "kung wala naman kasing kahihinatnan e wag na lang natin palawakain ung mga bagay-bagay." wala lang naicip ko lang... epekto siguro talga toh ng pagmamaster sa pagiging bum. hindi ako umaasa... as in hindi talaga... at lalong hindi ako nagcoconclude. ayoko lang maiwan sa ere...ayokong maiwan na nakabitin. ayokong magkamali. ayokong ayoko na!! aun!! hahaha.

.

aun, lumabas din ang totoo... ayaw ng magkamali, kasi nadala na?? OO, dalang dala na... pero eto pa rin si loka... may energy pa rin na magtry, na this time it might work. na this time baka eto na nga talaga... asar!!!! ang gulo gulo kong tao!!!

.

masaya naman ako with my life... =) bwisit lang talga na minsan certain situations needs to happen to shaken up my happy life and turn it into a semi-drama, na minsan when it becomes out of hand, it turns into a heavy drama.

.

aun pa ang isa... bwisit kasi kapag nadala ka na sa mga bagay bagay dun na nagsisimulang maging out of hand. losing control... na kapag hindi ka prepared... OUCH ang kapalit. kaya nga ako natutong maging "atat" at pessimist para bago ko pa malaman ang ending, nakondisyon ko na sarili ko at masasabi kong "i'm already prepared for that." (saan na napunta ang pagiging optimistic?? haha)

.

cge na nga, i admit, hirap akong maging optimistic!! pinipilit kong maging positive thinker, sobra!! kasi kailangan... as in kailangan!!! kasi ayoko na ng madramang ending!!! waaah. ang gulo gulo ko na talga... grrr

.

hays... life is but a cycle... parang gulong lang na paikot-ikot... masaya, malungkot, comedy, drama. paulit-ulit. di pwedeng laging masaya... dapat meron ding sadness. arggh!!

.
as of now... ako ay nasa semi-drama, kakatapos lang ng semi heavy drama... sana, sana, as in sana... MASAYA naman ang kasunod. at sana sa susunod na ulan hindi na tumulo ang luha ko...
.

.
BOW!!


(ang drama!! haha... ung iba dyan dinagdag lang... para makulay!! para malandi!! hahaha)